گل های نواخته شدۀ نیما

گزیده کتاب گل های نواخته شدۀ نیما

هوا گرم بود و نیما توی بازی فوتبال خسته و عصبانی شده بود. توپ رو چند بار به سمت دروازه شوت کرده بود؛ ولی آرش با تکنیک‌هایی که در مدرسۀ فوتبال یاد گرفته بود؛ همۀ توپ‌ها رو جمع می‌کرد. همیشه برنده بود و به بازی خوبش افتخار می‌کرد. بچّه‌ها هم، همه آرش رو تشویق می‌کردند و می‌خواستند؛ تو تیم او بازی کنند؛ چون مطمئن بودند که حتما برنده خواهند شد.

بعد از پایان بازی، نیما که خیلی عصبی شده بود؛ بدون حرفی از زمین خارج شد و بدون اینکه منتظر آرش بشود؛ یک‌راست به خانه برگشت. در راه خانه به این فکر می‌کرد: «چرا همیشه احساس ناکافی بودن می‌کنم؟ چرا من به اندازۀ آرش خوب نیستم؟ او حتی در درس‌های دیگه، مثل ریاضیات و علوم هم نمره‌های خیلی‌خوبی می‌گیره».